Prolog.

   

            Była taka szczęśliwa. Wiedziała, że w czasie wycieczki coś 

się wydarzy. Coś cudownego. Była tego pewna, gdy tylko usłyszała, 

że jej szkoła organizuje wyjazd do Londynu. Kochała to miasto. Wszystko 

się udało, rodzice zgodzili się na to, aby pojechała. Czekała na to 

wiele miesięcy. Doskonaliła swój angielski przez długi czas. Rano, 

w dniu wyjazdu obudziła się o 5 rano, chociaż odjazd autokaru był 

dopiero o godzinie 16;00. Była bardzo podekscytowana, tak że nie mogła 

uleżeć na łóżku ani minuty dłużej. Po raz setny sprawdziła wszystkie 

bagaże, czy niczego nie zapomniała. Czas dłużył jej sie niemiłosiernie.

            Godzina 15.30. Wreszcie nadszedł ten długo oczekiwany moment. 

Wejście do samochodu , odwiezienie pod szkołę, ostatnie uściski i 

pożegnania z rodzicami i bratem. Sprawdzenie obecności.

            Teraz, wraz z dwoma najlepszymi przyjaciółkami - Martellie i 

Marie Clarie, siedziała na tylnych siedzeniach autokaru , a uśmiech nie 

schodził jej z twarzy. Zresztą, nie tylko jej . Jej przyjaciółki emocje miały 

wypisane na twarzach , wprost nie mogły przestać piszczeć z radości. 

Wszystkie trzymały się mocno za dłonie. Patrząc przez szybę na znikające

 za nimi ich rodzinne miasto, wiedziały, że będzie to najlepsze 7 dni w ich życiu .

______________________________________________________

wiem, że krótki, ale nie miałam koncepcji na prolog :)

miał być w poniedziałek, ale dodaję na życzenie.

Ci, którzy chcą by informowani o next, niech piszą w komentarzu,

zostawiając swój adres TT bądź gg,

lub na Twitterze -> @meisie_