Rozdział 12

Podchodziłem powoli do dziewczyny. Czułem na sobie jej przyspieszony oddech. Nasze usta dzieliły dosłownie milimetry.
- Melike ! Zayn! To wy ?! - dobiegł nas głos Liama . Ledwo tylko zdążyłem odsunąć się od niej na krok , korytarz zalała fala jasnego światła. Payne stał parę kroków przed nami wpatrując się w nas jednocześnie ze złością i z ulgą.
- Wiecie , która godzina ? Gdzie wy się podziewaliście ?!
- Daj spokój , nie jesteśmy dziećmi . - odpowiedziałem z kpiną w głosie .
- Ale się tak zachowujecie ! - syknął . - Drzwi wejściowe niedomknięte, twój pokój - zwrócił się do dziewczyny - pusty , chociaż z niego nie wychodziłaś, przez , przypomnę , DOBĘ , ignorując wszystko i wszytskich ...
- Wyluuuuuzuj. - powiedziała ze śmiechem , przeciągając głoskę.
- Łatwo mówić. Myśleliśmy , że coś się stało . Martwiliśmy się . Reszta was nadal szuka ...
- Martwiliście sięęę ? O mniee? - zaśmiała się brunetka. - Przecież , my tylko .. - zrobiła krok w jego stronę i od razu się wywróciła . Leżąc na ziemi , wybuchnęła jeszcze donościejszym śmiechem.
Liam zamrugał z niedowierzaniem , patrząc na nią . Potem przeniósł wzrok na mnie ,
- Wy .. jesteście kompletnie pijani ! - powiedział z wyrzutem i kucnął przy dziewczynie .
- Wcale.. nie .. jestem.. pijana - odpowiedziała , próbując wstać. Zachwiała się jedynie , i gdyby Liam ją nie złapał i wziął na rece, upadłaby.
- Oj Liaś, Liaaś .. kochanie - złapała go rękoma za szyję i zaczęła ponownie chichotać.
Pomimo własnego niezbyt trzeźwego stanu , stałem zdezorientowany z niedowierzaniem patrząc na tą scenę. Nie przypuszczałem , że była aż tak pijana . Można było robić jej wszystko, a ona zgadzała się na to, bez żadnych protestów . Czy tak było i z moimi pocałunkami?
Liam pokręcił zrezygnowany głową, po czym odwrócił się, nogą otworzył drzwi do jej pokoju i zniknął z nią w środku . Wrócił po 5 minutach .
- Zasnęła . - powiedział tylko. Podszedł do mnie , chwycił za ramię i pociągnął w stronę salonu .
- Iść potrafię . - powiedziałem z irytacją . Zaraz jednak potknąłem się o własne nogi , jakby przecząc własnym słowom. Przyjaciel spojrzał na mnie z politowaniem i pchnął na kanapę .
- Możesz mi to wyjaśnić ?
- A co tu do wyjaśniania? - jęknąłem. - Była załamana. Gdy wyszła z pokoju , w domu byłem tylko ja . Chciała się napić...
- A ty nie dość, że jej na to pozwoliłeś, to jeszcze w tym uczestniczyłeś? Zayn .. dobrze wiesz, ze alkohol to nie jest rozwiązanie.
- Nie mogłem jej odmówić . Zresztą ..- poderwałem się . - co miałem zrobić ?! Gdybyś był na moim miejscu..
- .. próbowałbym ją pociszyć w inny sposób ..
- Jasne . -sarknąłem - chciałem, żeby nie była smutna . Chciałem .. żeby zapomniała..
- I co? Udało ci sie ? - zakpił . - Złamanego serca od razu nie uleczysz. Choćby nie wiadomo, ile się wypiło .
Przypomniały mi się nagle jej słowa .
- Ona nie kocha Harry'ego . - powiedziałem , zamykając oczy na wspomnienie tego, ignorując dalsze wywody Liama . - Powiedziała, ze nigdy go nie kochała . - mówiłem z uśmiechem , sam nie widząc, czy do siebie , czy do Payna.
- Słucham ? - nie dowierzał . - Uwierzyłeś w jej słowa ? Przypominam ci , że jest całkowicie niezdolna do jakiegokolwiek myślenia .
- Wtedy nie była jeszcze pijana ...
- Co?! - powiedział głośno . - To niby czemu jest taka załamana ? Czemu tak sie zachowuje ?!
- Marie . - odpowiedziałem radośnie , szeroko sie usmiechając. Nie panowałem nad tym . - Do niego ma jedynie żal . Załamała się zdarda przyjaciółki ..
- A.. - zawiesił głos. - Czemu cie to tak weseli? Jeszcze chwilę temu mówiłeś, że ..
W jednej sekundzie otworzyłem oczy . Uśmiech na mojej twarzy zgasł .
- Ja ją kocham . Kocham ją Liam . Od samego początku . Zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia. Rozumiesz to Liam? Kocham ją.

*          *           *

Obudziłam się w łóżku w swoim pokoju . Promienie słońca znowu bezlitośnie świeciły na moją głowę, sprawiając, że robiło mi się jeszcze gorzej, niż jest . Okropny ból głowy, paraliżujący wszystkie myśli. Pulsujacy ból w skroni, rosnący z każdym najmniejszym ruchem. Do tego obrzydliwy posmak w ustach, od którego z sekundy na sekundę miałam większe wrażenie , że zaraz zwymiotuję .
Jęknęłam głośno . Co się wczoraj działo? Jak znalazłam się we własnym łóżku ? Kompletnie nic nie pamietałam . Ogromna czarna dziura przysłaniała moją świadomość od momentu wejścia do klubu .
Wykrzesałam z siebie nadludzką wręcz siłe i zwlekłam się z łóżka . Dosłownie doczołgałam się do łazienki i zawisłam nad umywalką . Odkręciłam kurek i zaczęłam pić łapczywie wodę prosto z kranu.
Po zaspokojeniu palącego pragnienia wyprostowałam się i spojrzałam w lustro. O mało nie wrzasnęłam, co na pewno wpłynęłoby źle na moją i tak już biedną głowę. Wyglądałam okropnie. Rozczochrane włosy , rozmazany makijaż, popękane usta i pomięte ciuchy z wczorajszego dnia .
- Ostatni raz . Nigdy więcej nie piję . Nigdy więcej, nigdy więcej .. - mamrotałam do swojego odbicia w lustrze, które mogłam nazwać bez żadnych skrupułów szyszymorą.
- Co nigdy więcej ? - usłyszałam głos za sobą . Szybko odwróciłam się, powodując poteżną falę przeszywającego bólu . Mimowolnie jęknęłam .
W progu stał Zayn, opierając się o drzwi i przyglądając mi się uważnie . I na nim odbiły się ślady wczorajszego dnia , jednak w nieporównywalnym stopniu , co mnie .
- Nigdy więcej nie piję . - mruknęłam cicho w odpowiedzi . Mulat na te słowa jedynie się uśmiechnął.
Nagle zalała mnie fala wstydu, a na moim i tak mizernym obliczu wykwitły dwa rumieńce. Przecież on BYŁ ze mną. Doskonale wiedział, co robiłam . Zrobiło mi się gorąco, gdyż doskonale wiedziałam , do czego jestem zdolna w takim stanie . Zawsze byłam zadziwiona i zażenowana, gdy znajomi informowali mnie, do jakich czynów mnie nachodziło. Jednak nigdy do końca nie urwał mi się film . Wolałam nie wiedzieć nawet , jakiego wstydu sobie wczoraj narobiłam .
Chłopak widząc moje zawstydzenie, powiedział tylko , że zrobi mi kawy i opuścił łazienkę, co powitałam z ulgą.
Odwróciłam się ponownie do lustra i zaczęłam akcję ogarniania . Jak mogłam w ogóle dopuścić, żeby ktokolwiek zobaczył mnie TAKĄ ?!

Usiadłam przy stole naprzeciwko Malika i powoli sączyłam naktar bogów, potocznie zwanym kawą . Uwielbiałam kawę. Z każdym kolejnym łykiem było mi coraz lepiej .
- Ty też się tak źle czujesz , czy tylko ja tak zaszlałam ? - zapytałam go, ostrożnie dobierając słowa . Chciałam przez nie dostać informacje na temat paru interesujących mnie kwestii .
- Nie jest źle . Ja tyle nie wypiłem . - odpowiedział z uśmiechem, a ja spuściłam wzrok, nie wytrzymując jego spojrzenia . Dobra , może i miałam powód , ale NIGDY WIĘCEJ.
Przez chwilę siedzieliśmy w ciszy . Cały ten czas czułam na sobie uważne spojrzenie chłopaka.
- pamiętasz , co się wczoraj działo ? - przerwał ciszę pytaniem , którego za nic na świecie nie chciałam usłyszeć.
- Nie. Kompletnie nic nie pamiętam . - odpowiedziałam z wolna . Znowu nastała krepująca cisza. Odważyłam się spojrzeć na Zayna .
Siedział ze smutną, zrezygnowaną miną , wpatrując się w podłogę . Wykręcał sobie palce , widocznie nad czymś się zastanawiając. Dziwiło mnie jego zachowanie . W głowie zrodziły mi się kolejne pytania bez odpowiedzi . czemu on jest smutny ?
Mulat jakby wyczuwając moje pytające spojrzenie , podniósł wzrok i utkwił we mnie swoje czekoladowe oczy, od których momentalnie zrobiło mi się ciepło w środku. Znowu sie zarumieniłam . Tym razem nie tylko ja.
Wpatrując się w niego jak zaczarowana , myśląs, jak ślicznie wygląda z zaczerwienionymi policzkami, nie powstrzymałam słów , które wyleciał z moich ust .
- A ty .. pamiętasz , co się wczoraj działo ?
Chwila milczenia. Chwila napiecia . Chwila bez oddechu .
- Nie . - powiedział tylko to jedno słowo, ponownie sie zasmucając, i spuścił wzrok .
Miałam nieodparte wrażenie , że mnie okłamał.

_______________________________________
przepraszam, że czekaliscie tak długo na takie 'nic' :( mam zastój , nie chce mi się pisać i przepisywać, a najgorsze, NIE MAM WENY :(

jak zauważyliście, po prawej strony pojawił się nowy przycisk . Klikając, przeniesiecie się na bloga mojej przyjaciółki :) ZACHECAM !